Wat is Neuromusculaire Therapie

Neuromusculaire therapie

Neuromusculaire therapie (ook wel triggerpoint myotherapie genoemd) is een vorm van massage die zich richt op het verlichten van pijn en disfunctie afkomstig van specifieke gebieden in de zachte weefsels (ook wel triggerpoints genoemd). Er zijn verschillende methoden afgeleid van neuromusculaire therapie, en hoewel deze sterk kunnen variëren in algemene structuur, hebben ze gemeen dat ze langdurig druk uitoefenen op zachte weefsels om een anomalie aan te pakken, zoals een knoop, die pijn en andere symptomen kan veroorzaken.

Wat is neuromusculaire therapie?

Deze benadering houdt zich grotendeels bezig met gebieden met spierspanning, triggerpoints genaamd, en massagetherapeuten richten zich op deze plekken omdat ze zorgvuldig geleide druk en beweging gebruiken om plaatselijke stress te herverdelen. Ontvangers van neuromusculaire therapie ervaren gewoonlijk wat pijn aan het begin van de massage (en mogelijk gedurende de hele massage), maar deze pijn wordt ook door de meesten beschreven binnen hun tolerantielimiet. Overmatige pijn is een indicatie dat er iets niet klopt.

De praktijk van neuromusculaire therapie werd in de jaren 1920 in Europa ontwikkeld door Stanley Lief, een Letse genezer. De eerste publicatie werd in 1952 uitgebracht door Janet Travell, die uiteindelijk samen met David Simons het belangrijkste naslagwerk over de aanpak schreef.

Een aantal op neuromusculaire therapie gebaseerde methoden zijn door verschillende individuen gepatenteerd. Bonnie Prudden Myotherapie, die tot doel heeft triggerpoints te verspreiden door druk uit te oefenen met vingers, knokkels en ellebogen, is een van deze. Een andere, NeuroMuscular Therapy American Version, benadrukt de noodzaak van beoordelingen en onderzoeken in een multidimensionale benadering van geïndividualiseerde behandeling die veel verder gaat dan alleen massage. Elk van deze methoden vereist een gestructureerde therapeuttraining die de veiligheid van de ontvanger garandeert en tegelijkertijd positieve resultaten maximaliseert.

Hoe kan neuromusculaire therapie helpen?

Een breed scala aan problemen met zacht weefsel, zoals zwakte, pijn en verminderde flexibiliteit, kan worden aangepakt door neuromusculaire therapie.

Meer specifiek kunnen hoofdpijn, rug- of gewrichtspijn, tendinitis en krampen allemaal worden verlicht door deze benadering. Mensen die symptomen ervaren van ischias, carpale tunnel, kaakpijn gerelateerd aan temporomandibulaire stoornis (TMD of TMJ) en motorische controleproblemen gerelateerd aan de ziekte van Parkinson zullen waarschijnlijk ook verbetering zien met deze benadering. Neuromusculaire therapie kan ook nuttig zijn bij de behandeling van chronische pijn, zelfs wanneer de oorzaak niet meteen duidelijk is, evenals bij verminderde functie of beweging tijdens het lopen.

Sommige mensen zoeken ook naar dit soort therapie om hun prestaties bij atletische activiteiten zoals dans te helpen verbeteren.

Triggerpoints en verwijzingspijn 

Een belangrijk begrip in de neuromusculaire therapie is het Triggerpoint, met andere woorden het discrete spiergebied dat overgevoelig is geworden door vernauwing, overbelasting, belemmerde doorbloeding, zenuwvernauwing en/of een andere reden. Een goed opgeleide therapeut zal doorgaans in staat zijn om druk uit te oefenen om ontspanning teweeg te brengen en het gebied opnieuw uit te lijnen, waardoor de symptomen die voortkomen uit het Triggerpoint worden verlicht.

Verwijzingspijn, of verwezen pijn, is een fenomeen dat de ervaring beschrijft van pijn die in een deel van het lichaam is gegenereerd, maar ergens anders wordt gevoeld. Met andere woorden, het Triggerpoint bevindt zich niet waar de symptomen zich lijken te bevinden. Verwezen pijn kan naast pijn ook tintelingen en gevoelloosheid zijn.

Wanneer symptomen het gevolg zijn van verwijspijn, zal het Triggerpoint moeilijk te identificeren zijn door het gebied van ongemak alleen. Carpaal tunnelsymptomen, die in de pols worden gevoeld maar worden veroorzaakt door problemen ergens anders in de arm, zijn afgeleide pijn. Ischiassymptomen, die in het been van een persoon worden gevoeld, hoewel het gebied in kwestie zich in de rug bevindt, dienen als een ander voorbeeld van verwezen pijn. Spanningshoofdpijn, die wordt veroorzaakt door spierspanning in de nek, wordt ook wel aangeduid als pijn.

Voorzorgsmaatregelen voor neuromusculaire therapie

De belangrijkste voorzorgsmaatregel die nodig is voor diegenen die op zoek zijn naar dit soort massagetherapie, is ervoor te zorgen dat hun massagetherapeut voldoende is opgeleid in het geven van neuromusculaire massage. Onjuist uitgevoerde technieken kunnen onredelijk ongemak voor de ontvanger veroorzaken en kunnen in sommige gevallen ook leiden tot weefselbeschadiging.

Elke pijn die tijdens of onmiddellijk na een neuromusculaire therapiemassage wordt ervaren, zou binnen 36 uur moeten verdwijnen. Als de pijn voorbij dit punt aanhoudt of toeneemt, kunnen mensen medisch advies inwinnen.